با صرف نظر از تورمهای رایج در بازار املاک و مستغلات، با توجه به قیمت زمین، مجوز، هزینههای ساخت و … در بناهای بلند شاهد سود حداقلی و حتی عدم صرفه اقتصادی در پروژههای ساختمانی بلند میباشیم. حال این سوال مطرح میگردد که چگونه میتوان پروژههای ساختمانی بلند را سودمند کرده و استراتژیهای قیمتگذاری پریمیوم را تدوین نمود؟ امروزه بینالمللی شدن مقیاس بازار و شدید شدن سطح رقابت سبب شده است تا فعالان بازار کسب و کار در پی افزایش کیفیت فعالیتی خود در قالب تبدیل شدن به “برند”ی سرشناس و از همین طریق، پریمیوم کردن قیمت باشند. این موضوع در بازار املاک و مستغلات نیز صادق است و تأملی دقیقتر به نیاز بازار سبب آن شده است تا مفاهیم دخیل در برند بودن یک ساختمان دچار تغییر و تحول شود. تا چندی پیش ارزش برند املاک و مستغلات با موقعیت مکانی آن تعیین میشد و شعار location, location, location ، یکی از رایجترین استراتژیهای سازندگان برای تبدیل کردن یک ساختمان به برندی معتبر بود.
حال آنکه امروزه ارزش یک ساختمان و یا برج توسط مجموعهای از مفاهیم چهارگانه خدمات، موقعیت مکانی، تصویر ذهنی و ویژگیهای خود ساختمان (طراحی و عملکرد) تعیین میشود. در میان این چهار مفهوم، خدمات تبدیل به حوزهای جدانشدنی از شکلگیری مفهوم برند در ساختمان، خصوصا بناهای بلند شده است که امروزه آن را در سرتاسر جهان با اصطلاح مدیریت اموال میشناسند. مدیریت اموال فرآیندی گسترده است که از تصمیمگیریهای اولیه برای ساخت یک ساختمان آغاز شده و تا مراحل بهرهبرداری ادامه دارد. درحالیکه موقعیت مکانی، تصویر ذهنی و ویژگیهای ذاتی ساختمان سبب جذب مخاطب به یک ساختمان در وهله اول هستند، خدمات مفهومی است که سبب حیات مداوم بنا در طول زمان خواهد شد و همواره آن را در دسته ساختمانهای با ارزش سرمایهگذاری بالا قرار میدهد. نوشتار پیش رو در پی تدوین چارچوب و سلسله مراتبی برای ردهبندی فعالیتهای مدیریت اموال در بناهای بلند با توجه به تجارب جهانی با انطباق بر بازار ایران است.
واژگان کلیدی: بناهای بلندمرتبه، قیمتگذاری پریمیوم، برند، مدیریت اموال
برای مطالعه بیشتر این مقاله وارد لینک زیر شوید:
جایگاه برند و مدیریت اموال در استراتژیهای پریمیوم در بناهای بلند